güzel oluyor..!

insanlık için çok küçük, benim için çok büyük; kimileriniz içinse orta büyüklükte sayılabilecek bir adımdı bu bendeki..
mutluydum ve mutluluğumu da göstermek en doğal hakkımdı zira yıllar yılı gülmedi yüzüm, buralara doğmadı güneş ben hep güzüm, baş edemediiiiiğğmmmm, ben aşksız edemediiiiiğğmmm..!
eheeemm ehemm, konumuza geri dönelim.
ne diyordum efeğnim, mutluydum daha ne diyebilirim ki!?
şimdi tutup charles bukowski kıvamına girmenin manası yok çünkü ancak derin bir yalnızlık, ciddi bir memleket meselesi ya da bir dostluk acısı varsa hayatınızda olursunuz öyle.
aşk adamı bukowski etmez, osho hiç etmez. aşk cemal süreya eder insanı. o kadar devrik olur ki ruhun, kelimelere yansır bu devriklik, çok güzel şeyler söylemenize rağmen kimse zerre anlam çıkartamaz, anlayamadığından da alkışlar, gaza getirir seni..!
"bilmez miydim güz geçecek günlerim ardından sensizliğin, utansın beni sana hasret bırakan yaz günleri" cümlesi az önce k.çımdan uydurmama rağmen nasıl da güzel anlatmıyor mu durumu ey sevgili okur!?
ahh yanakları al al, gözleri çakmak çakmak okur çok belli değil mi devrikliğim!?


ama ben istiyorum ki beni anlamayın, alkışlamayın da.
bu güzel yılda, bu güzel mevsimde siz de çok sevin, çok sevilin, devrik olun alabildiğine.
karşılık beklemeden yaşayın.
ben denedim, çok devrik oluyor..!