falım fallandı..!

yoğun bir merak sonucu kapattım fincanımı.
fala inanmama gibi bir olayım da yoktur üstelik, baya bildiğin inanırım falımda çıkanlara, nice 3 vakitler beklemişliğim, harflerden isimler üretip gıcık olmuşluğum, uzak durmuşluğum da vardır sırf bu yüzden.
fincan açıldıktan sonra annemin ağzından dökülen cümlelerin gerçekliği karşısında da dumurdan dumura koşmuş, fincanda beliren imgelere bakarken şaşkınlıktan ağzımın suyu akmıştı mutfak masamıza, batmıştı ortalık.
fincanın tam dibinde beliren kalp, kalbin yanında yer alan baş harflerimiz; haftalardır karşımıza çıkan işaretlerin de en daniskasıydı kanımca sevgili..!
daha ne olabilirdi ki?
gılgamış destanı gibi; aşkımızın tarihçesi yazacak değildi ya fincanın içinde..
aşk gelmişti sonunda, kapıya dayanmıştı.
yüzükler vardı fincanın içinde, hayırlı haberler; mutlu sonlar dökülüyordu telve telve ve ben; yüzümde kocaman bir gülümsemeyle coştukça coşuyordum sevgili..
"adının içinde t ve m harfleri olan biri görünüyor" diyordu annem, için için korkuyordum kendisinden amma ve lakin ekliyordu da; "çok destek olacak size"..
işte böyle sürüp gidiyordu.
5 vakte kadar çok seviyordun beni, 3 vakte kadar öldürüyordum seni sevgimden ve fallar şahitlik ediyordu aşkımıza..!