karmaşık..!

bir huysuzluk var ki üstümde sabahları uyandığımda, ne cennetin bahçeleri ne de şarabın demi iyi gelir. nedendir bilemem, bilmek de istemem; korkarım umutsuzluğumdan. yıllarca kaybettiğim mutluluğu sende buldum ve sen çıkarsan hayatımdan, kazandım dediğim o his yok olacak diye diye kavrulur içim. öyle güzel ki seni yaşamak huysuzca, öyle keyifli ki tatsızlığın, öylesine işliyor ki içime gamsızlığın kahroluyorum. nereye gider, ne kadar sürer bilemem ama ya ben yok olup gideceğim seninle beraber ya da yokolup gideceğim sensiz derbeder..!