kim bilir..!?

yıllardır varlığından bihaber yaşadığım bu dünyada seninle aynı havayı soluduğumu bilmek bile teselli ediyor beni.
kim bilir belki aynı anda farklı yerlerden aya bakmışlığımız bile vardır seninle birbirimizden habersiz. belki daha önce senin çay içtiğin bardaktan içmişimdir ben de çayımı, belki senin tuttuğun bir kapı kolunu tutmuşumdur ben de bir zaman bir yerde ve belki yıllar önce yanyana geçmişliğimiz bile vardır seninle o caddelerden.
belki o şen gülüşün değmiştir bana bir vakit, belki sesimiz geceye beraber karışmıştır ve belki de -hani olmaz ya- bir dolmuşun koltuğunda beraber oturmuşuzdur. belki de ben uzatmışımdır bir öğrenci ve para üstünü uzatırken ellerin bile değmiştir ellerime..
belki yıllar önce anahtarımı evde unutmayıp geri dönmeseydim eve, o kazayı yapmasaydım, kızmasaydım yoldaki çocuğa, sayısal loto oynamak için durmasaydım o büfenin önünde, 2 bardak yerine 1 bardak çay içseydim o kafede, ayakkabılarımı bağlamak için durmasaydım o yol kenarında; belki de benim olacaktın şu anda.
ellerin ellerimde oturuyor olacaktın belki yanımda, belki kucağımda uzanıp usulca uyuyor olacaktın, ben saçlarınla oynayacaktım sen uykundayken, sabah sana uyanıp gece sana uyuyacaktım belki de ve kim bilir, belki bütün bunları sana söylerken içimde hissettiğim o rahatsız edici heyecan olmayacaktı içimde..
işte şimdi durup düşündüğümde senin için niye bu kadar heyecanlandığımı, yılların telaşının içimde olduğunu anlıyorum.
asla geri dönemeyecek olmanın verdiği o lanet his yüzünden belki de seni bu kadar sıkıyorum.
kaybettiğin güven duygusu henüz tazecikken hayatına girememiş olmanın, sana sihirli bir hayat yaşatamamış olmanın o sinir bozucu eksikliği yüzünden belki de tüm bu hasta davranışlarım..
işte şimdi ben karşında 1 dakikaya 5'ini birden sıkıştırmaya çalışan adam olarak duruyorum ve sen her ne kadar sakin ol desen de bunu asla beceremiyorum.
ben ne yaparsam yapayım, seni daha az sevebilmeyi başaramıyorum.
sonu ne olacak bilmiyorum ama şundan çok eminim, daha önce hiç olmadığım kadar aşık oluyorum.!