büyüdüm..!

ne enteresan şey büyümek..
ben küçükken mesela hiç hayal etmezdim babamın 60 yaşına geleceğini. benim babamdı o ve hep 40 yaşında kalacaktı.
itfaiyecilik en güzel meslekti sonraları.
biraz daha büyüdüğümde en keyifli oyun 13 aylık olacaktı hep. yumiyum en leziz yiyecekti.
daha sonraları biraz daha büyüdüğümde mesela derdim ki hep, hayatımız boyunca okula gideceğiz, okul hiç bitmeyecek.
sonra sonra farkettim arkadaşlığın en önemli ve en vazgeçilmez şey olduğunu. ne cicile, ne gazoz kapağı ne de çift katlı plastik top önüne geçebilirdi bu dostluğun.
daha sonra anladım ki sevmek vardı işin içinde.
"biz" vardı her şeyin üstünde. yeri geldi anne-babaya kafa tutuldu, yeri geldi arkadaşları geçti bu aşk.
ben büyürken anladım ki "biz" varsa her şey vardı.


şimdi yine büyümüş sayılmam ama anladım ki babam 60'ına merdiven dayamıştı. o koca çınar benimle büyümüş, olmaz dediğim şeyi olur yapmıştı.
ben anladım ki en güzel meslek vurgun yapmaktı.
hayat en güzel oyunu zaten bizimle oynuyordu anladım.
okul biter ama yaşam hep öğretecek bir şeyler çıkartırdı karşımıza.
bırak yemeği, aç olmamak değerliydi; ne yediğin önemsiz.
anladım ki arkadaşlık en yüceydi, sen en yüceysen.
sevmek vardı, acıların en büyüğü ve anladım ki uğruna gemiler yaktığım "biz" hiç olmamıştı..!